Nomeolvides

Lezala mokra od swoich lez, w natloku mysli i w strachu przed zaczynajacem sie dniem . Nagle do jej duszy wkradla sie niecodzienna mysl. Czy ja mam swojego Aniola Stroza ? . Ile bym dala by miec ta swiadamosc ze tam, na gorze jest ktos kto interesuje sie moim losem, mna, moimi myslami i uczuciami. Ktos, dla kogo bez granic jestem wazna.. Ktos kto pozwoli mi spokojnie oddychac . Wiec z ta mysla, z sama mysla byla mi lzej , wiec postanowilam wierzyc.. I wierzylam .. W koncu, zaczelam probowac spokojnie oddychac . Otworzylam oczy i nie balam sie ze oslepne.. Wystarczyla sama wiara, nawet jesli nikogo mialo nie byc, ja wiedzialam ze bede zyc.

Wlasnie wyszla spod prysznica. Owinela mokre jeszcze cialo w recznik i opadła na lozko z bezsilnoscia. Niedawno zamknely sie za nią jedne z ważniejszych drzwi do ktorych zgubiła klucz. Mysli klebiace się w jej glowie nie pozwolily jej spokojnie oddychac. Naiwnie modli się o lepsze, chociażby inne jutro . . Jej mysli są czarne.. Wyniszczaja jej dusze . A jej delikatnosc jest .. juz prawie jej nie ma.. to dzis, otoczenie, pustka ja zabijaja . Walcz napisala duzymi literami na bialej kartce po czym przywiesiła ją na ścianie na przeciw łóżko. I tak wpatrzona w kartke odplynela w kraine marzen. Na chwilę, tylko po to aby zaraz wrocic  ..